"kan damlıyordu her yerimden ve siz şarkılar söylüyordunuz. evet hatırlıyorum, heyecanlı ve mutluydunuz. ve çok fazla ses vardı. duymamak için sürekli konuşuyordum. eski fotoğraflar geliyordu gözümün önüne oysa toplamları bir hayat etmiyordu. sadece kalkıp gitmek istiyordum, kendi şarkılarımı söyleyerek. ama tutunacak bir yer bulamıyordum." bunu yazmalıyım diyordum işte bunu yazmalıyım. kanlarım kuruduğunda ve ben kalkıp yürüdüğümde bunları yazacak bir yere gitmeliyim. bir hayattan daha fazlasını yazmalıyım. bir acıdan fazlasına katlanıyorsam bunu yazmalıyım. zihnimde yankılanan sizin şarkılarınızken yazmalıyım. kendi sesimle yazmalıyım.

ve uyandığımda sayıklayarak ölmüştüm.