saklanmayı değilse de saklamayı öğrendim nihayet. geceleri uyumayı, sabahları uyanmayı öğrendim. kendimin celladı olmayı öğrendim. canımı en çok yakan şeyi büyük bir soğukkanlılıkla yapıp ölmemeyi öğrendim. yine de sadece karşıma çıkacağın günü bekleyip, ellerini tutup, "keşke seni öldürdüğüm gün ölseydim..." demek için nefes aldığımın farkındayım.