belki de bütün o felaketler
güzelliklerin/in öncüsüydü.
ben uzun zamandır ilk defa bu günlerde
kahretmeden uyanıyorum bir şeylere.

ve ölür gibi yaşanmayan bir hayat
hayalimde yine bugünlerde.

ne varsa bana dair
alınmış gibiydi elimden
ve ben seninle topluyorum
onları yeniden eteklerime.

hani deprem sonrası yıkılmış kentlere
benzetiyordum ya kendimi.
bir deprem de sensin şehrimde
ve ben korkmuyorum artçıllarından bugünlerde

demiştim ya kaybolmak
kaybetmek kötüdür diye.
bilmiyorsun sen,
tırnaklarınla kazıp yıkıntıları
günyüzüne kavuşturuyorsun beni bugünlerde